مبارزه با تجارت انسان
منبع:اداره کل مهاجرت وزارت کشور جمهوری ترکیه
امروزه تجارت انسان که “بردگی مدرن” نیز نامیده می شود و یکی از مهمترین ناقضین حقوق بشر می باشد، به عنوان یک مسئله اجتماعی ارزیابی می گردد. تجارت انسان به معنای”با استفاده از زور و یا تهدید به استفاده از زور و یا مجبور کردن فرد به نحو دیگر، دزدیدن، فریب دادن، حیله به کار بردن، استفاده از قدرت و نفوذ، استفاده از درماندگی فرد و یا برای کسب رضایت افرادی که بر آنها نظارت دارد، از طریق تامین منافع و یا درآمد برای آن فرد و یا فرد دیگری انسان ها را با هدف استثمار تامین نماید، از جایی به جای دیگر ببرد، به دیگری منتقل نماید، اسکان دهد و یا تحویل بگیرد” می باشد.
“تجارت انسان” که به صورت “دزدیدن، بازداشت اجباری و یا به کار گرفتن اجباری زنان، کودکان و مردان با هدف استثمار” نیز قابل تعریف می باشد، بنابر دلایلی از قبیل فقر و میل به زندگی بهتر، از بین رفتن ارزش های اجتماعی، مشکلات جدی در زمینه سیاست و اقتصاد در کشور مبداء، نیروی کار ارزان و وجود تقاضا در حوزه تفریح، بالا بودن منفعت ناشی از جرم، نبود مجازات های بازدارنده در برخی کشورها، هنوز هم در دنیا به طور شایع انجام می پذیرد.
همانند سایر جرائم فرامرزی، این امر نیز موضوعی است که یک دولت به تنهایی از عهده آن برنیامده و نیاز به همکاری بین المللی وجود دارد، در استراتژی مبارزه با تجارت انسان در ادبیات بین المللی دارای 3 سرتیتر اصلی شامل پیشگیری (Prevention)، حفاظت از قربانیان شناسائی شده (Protection) و بازپرسی و تعقیب (Prosecution) تشکیل گردیده است.
علی رغم اینکه بردگی در دنیا رسما ممنوع گردیده است، اما هنوز میل به استثمار سایر انسانها و به بردگی کشیدن بشر، پایان نیافته است، به بردگی کشیدن و رفتاری همانند رفتار با بردگان به اشکال دیگر ادامه دارد. امروزه “جرم تجارت انسان” یکی از مظاهر این امر می باشد. تجارت انسان به طور خلاصه عبارت از کار کشیدن از فردی بدون رضایت وی و کسب منفعت ناحق از زحمت و تلاش آن فرد می باشد.
تجارت انسان، به عنوان شکل جدیدی از بردگی در قرن 21، جرمی می باشد که آزادی و حقوق اولیه انسان ها را پایمال می نماید، حقوق بشر را به طور جدی نقض می نماید و بر خلاف کرامت انسانی می باشد و امروزه پس از قاچاق اسلحه و مواد مخدر سومین فعالیت غیر قانونی پر درآمد می باشد. سازمان ملل اعلام داشته است که در سرتاسر جهان در حدود 2 میلیون و 400 هزار نفر قربانی تجارت انسان می باشند. مشخص گردیده است که 80 درصد از این افراد به عنوان برده جنسی و الباقی نیز به عنوان کارگر به کار گرفته می شوند. تجارت انسان همانگونه که شهروندان کشور خود را نیز هدف قرار می دهد، افرادی که در آن کشور خارجی می باشند و دارای معایبی که خارجی بودن آنها به همراه دارد، می باشند نیز به عنوان یک هدف آسان دیده می شوند.
عواملی از قبیل فقر، ناآرامی های سیاسی و اجتماعی، عدم تعادل در توزیع درآمد، نابرابری جنسی در جامعه از مهمترین عناصری می باشند که زمینه تجارت انسان را فراهم می آوردند.
کارگری کودکان، کارگری در خانه ها، کار اجباری، تکدی گری کودکان و یا وادار نمودن آنها به ارتکاب جرم، برداشت اعضاء بدن انسان ها بدون رضایت آنها که در راس همه این موارد مجبور نمودن زنان و دختران جوان به فحشا قرار دارد در میان انواع تجارت انسان قرار می گیرد. زنان و کودکان بیش از هر قشر دیگری از این جرم آسیب می بینند.
آسیب وارده نیز؛ از محدود شدن آزادی فرد تا قصب درامد آنها، از قرار گرفتن در معرض هرگونه خشونت تا فکر به اینکه به زندگی خود ادامه دهد یا نه، یک دوره وحشتناک را در بر می گیرد.
قربانی: فردی می باشد که به صورت فردی و یا گروهی به شکل فیزیکی و یا روحی، شامل جراحات، دچار رنج معنوی می باشد، دچار ضرر و زیان اقتصادی شده باشد و یا حقوق اولیه وی پایمال گردیده و بدین شکل صدمه دیده باشد. (اطلاعیه اصول اولیه سازمان ملل در رابطه با تامین عدالت برای قربانیان جرائم و سوء استفاده از قدرت، 1985.)